Op 26 februari jl. werd in het Omnibus-voorstel aangekondigd dat de implementatie van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) wordt uitgesteld en mogelijk versimpeld. De roep om minder complexe regelgeving is meer dan begrijpelijk, maar de versmalling van de doelgroep roept serieuze vragen op. Wat betekent dit uitstel voor bedrijven die al veel tijd, middelen en energie in hun CSRD-compliance hebben gestoken? En wat zijn de bredere gevolgen voor de verduurzaming van organisaties?

Onzekerheid voor bedrijven die al vergevorderd zijn

Veel bedrijven zijn al maanden, zo niet jaren, bezig met het voorbereiden op de CSRD. Dit uitstel kan leiden tot frustratie en onzekerheid: zijn de reeds geïnvesteerde middelen verspild? Hoe moeten bedrijven omgaan met reeds ingevoerde duurzaamheidsrapportages als de regels alsnog veranderen? Organisaties die duurzaamheid als kernonderdeel van hun strategie hebben omarmd, zullen doorgaan, maar anderen zouden door de onzekerheid op de rem kunnen trappen.

Minder rapportage, minder verantwoordelijkheid?

De versmalling van de doelgroep betekent dat minder bedrijven verplicht worden om over hun duurzaamheidsimpact te rapporteren. Dit roept de vraag op: wordt verduurzaming hierdoor minder serieus genomen? Transparantie en accountability zijn essentiële drijvers voor duurzame transitie. Minder rapportageverplichtingen kunnen leiden tot minder urgentie en mogelijk een vertraging van broodnodige veranderingen.

Wat nu?

Voor bedrijven die duurzaamheid serieus nemen, blijft de CSRD een waardevol kader.  En de simpelere, vrijwillige VSME richtlijnen voor het MKB zeer zeker ook. Ook zonder strikte verplichting blijft het naar onze mening essentieel om transparant te zijn over impact en ESG-doelen. Aangezien verduurzaming bij voorkeur geen opgelegde last is, maar een strategische keuze voor een toekomstbestendige organisatie.

Hulp nodig bij het verduurzamen van jouw organisatie? Neem vooral contact op.